نرم افزار MX OPC SERVER UA 3.07
نرم افزار OPC
امروزه در دنیای ارتباطات کنترلرها و تجهیزات اتوماسیون صنعتی و همچنین شبکه های صنعتی شاید بحث ارتباط سیستم های مانیتورینگ با کنترلرها و تجهیزات شرکت های مختلف تبدیل به امری مهم شده و کمتر کسی است که در این حوزه فعالیت مرده باشد و نام OPC را نشنیده باشد .
OPC که مخفف عبارات OPEL PROCESS COMMUNICATION می باشد این بستر را دراختیار یک برنامه نویسی وطراح میگذارد تا بتواند یک شبکه صنعتی OPEN را ایجاد نموده و با پروتوکولهای استاندارد بتواند تجهیزات و کنترلرهای مختلف را مثلا به یک سیستم مانیتورینگ اتصال داده وداده ها بخواند و مانتور کند و بصورت دیتا لاگر نیز ثبت نماید.
نرم افزار MX OPC SERVER UA 3.07
نرم افزار MX OPC SERVAER DA 7.06
اگر در مورد OPc نمیدانید حتما مقاله کوتاه ولی مفید ذیل را بخوانید:
OPC چیست؟
OPC استاندارد قابلیت همکاری برای تبادل امن و مطمئن داده ها در فضای اتوماسیون صنعتی و سایر صنایع است. این مستقل از پلتفرم است و جریان یکپارچه اطلاعات را در بین دستگاه‌های چند فروشنده تضمین می‌کند. بنیاد OPC مسئولیت توسعه و نگهداری این استاندارد را بر عهده دارد.
استاندارد OPC مجموعه ای از مشخصات است که توسط فروشندگان صنعت، کاربران نهایی و توسعه دهندگان نرم افزار توسعه یافته است. این مشخصات رابط بین مشتریان و سرورها و همچنین سرورها و سرورها از جمله دسترسی به داده های بلادرنگ، نظارت بر آلارم ها و رویدادها، دسترسی به داده های تاریخی و سایر برنامه ها را تعریف می کند.
هنگامی که این استاندارد برای اولین بار در سال 1996 منتشر شد، هدف آن انتزاع پروتکل‌های خاص PLC (مانند Modbus، Profibus و غیره) به یک رابط استاندارد بود که به سیستم‌های HMI/SCADA اجازه می‌داد تا با یک «مرد میانی» ارتباط برقرار کنند که می‌تواند موارد عمومی را تبدیل کند.
درخواست‌های خواندن/نوشتن OPC در درخواست‌های خاص دستگاه و بالعکس. در نتیجه، کل صنعت کلبه ای از محصولات به وجود آمد که به کاربران نهایی اجازه می داد سیستم هایی را با استفاده از بهترین محصولات با همدیگر اجرا کنند که همگی به طور یکپارچه از طریق OPC در تعامل هستند.
در ابتدا استاندارد OPC به سیستم عامل ویندوز محدود شد. به این ترتیب، مخفف OPC از OLE (پیوند دادن و جاسازی شی) برای کنترل فرآیند گرفته شده است.
این مشخصات، که اکنون به عنوان OPC Classic شناخته می شوند، در صنایع مختلف از جمله تولید، اتوماسیون ساختمان، نفت و گاز، انرژی های تجدیدپذیر و تاسیسات و سایر صنایع مورد استفاده قرار گرفته اند.
با معرفی معماری های سرویس گرا در سیستم های تولیدی، چالش های جدیدی در امنیت و مدل سازی داده ها به وجود آمد. بنیاد OPC مشخصات OPC UA را برای رفع این نیازها توسعه داد و در عین حال معماری پلتفرم باز با فناوری غنی را ارائه کرد که برای آینده، مقیاس پذیر و قابل توسعه بود.
امروزه مخفف OPC مخفف Open Platform Communications است.
اینها تنها برخی از دلایلی است که چرا بسیاری از اعضا و سایر سازمان های فناوری (همکاری) به OPC UA برای پلت فرم قابلیت همکاری خود روی می آورند.
تاریخچه OPC
در سال 1995، چهار فروشنده اتوماسیون صنعتی کارگروهی را برای استاندارد کردن پروتکل‌های دسترسی به داده‌های دستگاه‌های خود، که در آن زمان عمدتاً سیستم‌عامل‌های مایکروسافت را اجرا می‌کردند، راه‌اندازی کردند.
هدف این بود که پروتکل‌های ارتباطی کنترل‌کننده‌های منطقی قابل برنامه‌ریزی (PLC) را انتزاعی کنیم، رایانه‌های کوچک و با هدف خاص که به طور گسترده در اتوماسیون صنعتی استفاده می‌شوند.
انتزاع این پروتکل‌های مختلف به یک رابط استاندارد اجازه می‌دهد که به عنوان نوعی واسطه برای تبدیل درخواست‌های خواندن/نوشتن بین نرم‌افزار رابط انسان و ماشین (HMI) که کارگران برای کنترل ماشین‌ها از طریق PLCها استفاده می‌کنند، و SCADA (کنترل نظارتی و جمع‌آوری داده) عمل می‌کند. معماری محبوب کامپیوتر برای کنترل فرآیندهای صنعتی
در سال 1996، گروه ضربت نسخه 1.0 استاندارد را به نام OPC – که بعداً به OPC Classic تغییر نام داد – منتشر کرد که سایر فروشندگان سخت افزار و نرم افزار شروع به استفاده از آن کردند. بنیاد OPC در همان سال شروع به کار کرد تا رویه‌های انطباق، صدور گواهینامه، قابلیت همکاری و اعتبارسنجی را رسمی کند.
مشخصات OPC Classic
اولین نسخه استاندارد OPC مبتنی بر فناوری مایکروسافت برای تبادل داده بین اجزای نرم افزار بود که DCOM (Distributed Component Object Model)، زیر مجموعه ای از COM (Component Object Model) نامیده می شد.
معنای اصلی OPC OLE برای کنترل فرآیند بود که به OLE (پیوند و جاسازی شی) اشاره دارد، یک فناوری دسکتاپ COM مایکروسافت برای جاسازی و پیوند اسناد و سایر اشیاء نرم افزاری.
در سال 1998، بنیاد OPC شروع به تبدیل مشخصات اولیه به خدمات وب کرد.
سه مشخصات OPC Classic وجود دارد:
دسترسی به داده های OPC (OPC DA) فناوری سرویس گیرنده-سرور OPC و نحوه خواندن و نوشتن داده ها توسط نرم افزار و همچنین انواع داده ها و ساختارهای موجود را تعریف می کند.
هشدارها و رویدادهای OPC (OPC AE) روش‌هایی را توضیح می‌دهد که نرم‌افزار سرور OPC می‌تواند سیستم‌ها را نظارت کند و آلارم‌ها را به نرم‌افزار مشتری ارسال کند.
دسترسی به داده های تاریخی OPC (HDA) پرس و جوها و تجزیه و تحلیل هایی را تعریف می کند که می تواند برای داده های تاریخچه مهر زمانی جمع آوری شده از دستگاه ها اعمال شود.
معماری یکپارچه OPC
در سال 2008، پس از اینکه مایکروسافت تاکیدی بر DCOM نکرد و برای اینکه فروشندگان نرم‌افزار OPC را به دستگاه‌های غیر ویندوزی آسان‌تر کند،
بنیاد OPC استاندارد فعلی، OPC Unified Architecture (OPC UA) را منتشر کرد. سازگار با OPC Classic و مبتنی بر معماری سرویس گرا (SOA)، یک رویکرد طراحی نرم افزاری است که به طور گسترده در سیستم های تولیدی استفاده می شود.
OPC UA یک چارچوب SOA توسعه پذیر است که برای پشتیبانی از طیف گسترده ای از پلتفرم ها، از میکروکنترلرهای تعبیه شده تا زیرساخت های ابری طراحی شده است.
امنیت را از طریق رمزگذاری، احراز هویت و ممیزی فراهم می کند. با افزودن قابلیت‌های درخواستی، توانایی کشف سرورها و سایر سیستم‌ها در شبکه، و طرح فضای آدرس که به ساختارهای داده پیچیده‌تر اجازه می‌دهد، فراتر از OPC Classic است.
بنیاد OPC برای ادغام محصولات OPC UA و OPC Classic، بسته‌بندی‌های پراکسی COM قابل دانلود را فراهم می‌کند.
تا اواخر سال 2017، بنیاد OPC ادعا کرد که 470 شرکت در سراسر جهان عضو هستند. رهبران نرم افزار، سخت افزار، اتوماسیون صنعتی، ماشین به ماشین (M2M)، انرژی هوشمند و بخش های تولید گسسته و فرآیندی عضو هستند. از برندهای معروف می توان به هانیول، آی بی ام، مایکروسافت، فایزر، راکول، سامسونگ، SAP و زیمنس اشاره کرد.
در سال‌های اخیر، فروشندگان فناوری اینترنت اشیاء صنعتی (IIoT) از OPC UA در نمایش محصولات استفاده کرده‌اند و در سال 2016، بنیاد OPC همکاری خود را با گروه مدیریت اشیاء و برنامه آن، کنسرسیوم اینترنت صنعتی، برای یکپارچه‌سازی این دو استاندارد اعلام کرد. برای IIoT.
https://www.kepware.com/en-us/
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.